Davacı okulda bulunma mühletinin uzadığını münasebet göstermiştir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece bozma öncesi yapılan yargılama karara destek alınan raporda davacının haftalık 45 saati geçen çalışması olmadığı kıymetlendirilerek bu alacak talebinin yerinde olmadığı belirlenmiştir. Bozma sonrası ise şahit beyanlarına nazaran davacının fazla mesai yaptığı kabulüyle hesaplamaya yapılmıştır. Lakin, davalı özel okulda Almanca öğretmenliği yapan davacının fiyatlandırılması ders saati üzerinden gerçekleşmektedir. Davacı, kontratında belirlenen haftalık ders saatinden daha fazla sayıda derse girdiğini sav etmemiş, okulda kaldığı mühletin haftalık 45 saati aştığı teziyle fazla mesai fiyatına hak kazandığını sav etmiştir. Hatta 2008 ile 2013 yılları ortası periyotta branşında zümre lideri olarak görevlendirilmesi sebebiyle ders sayısının azaltıldığını lakin okulda bulunma mühletinin arttığını ileri sürmüştür.
Tanık beyanları dikkate alınmadı
Ne var ki, fazla mesai fiyatına hak kazanıldığı savının ispatı konusunda dinletilen davacı şahitlerinden … kendi mesaisinin saat 16:00’ya dek sürdüğünü beyan etmiş olmakla, bu saatten sonra kendisi davalı okul işyerinden ayrıldığından davacının saat kaça dek işyerinde kaldığına ait gözleme dayalı bilgi sahibi değildir. Başka davacı şahidi … ise kendisi sınıf öğretmeni olup, davacının çalışma saatleri bakımından tekrar direkt görgüye dayalı beyanda bulunmadığı üzere, davacının ne münasebetle ve hangi sıklıkla okulda kaldığına dair açıklamada bulunmaksızın “genellikle” halinde somut olmayan tabirler kullanmıştır. Bununla birlikte davacının argümanının bilakis …’da bulunan özel okullarda eğitimin tam gün sürmesi nedeniyle öğle 1 saat yemek ortası verilmesi yerleşik bir uygulama olup, davalı okulda aksi tarafta uygulama olduğuna dair bir kanıt de bulunmamaktadır. Evrak kapsamına nazaran davacının fazla mesai fiyat talebinin reddi gerektiği anlaşılmakla, yazılı formda kabule dair verilen karar yanlışlı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Başka okulda bu formda çalışmaya fiyat ödenmesi emsal teşkil etmez
Davacının Almanca zümre lideri olarak ek fiyat talebine destek bir kontrat ya da işyeri uygulaması bulunmadığının anlaşılmasına nazaran, davacının davalı işyerinden ayrıldıktan sonra çalışmaya başladığı farklı bir okul tarafından kendisine ek fiyat ödendiğine dair sunduğu fiyat bordrosuna dayanılarak hesaplama yapılan rapor doğrultusunda alacağa hükmolunması da isabetli değildir.
T.C.
YARGITAY
DOKUZUNCU HUKUK DAİRESİ
Temel : 2022/1348
Karar : 2022/3208
Tarih : 10.03.2022
MAHKEMESİ: İş Mahkemesi
DAVA ÇEŞİDİ: ALACAK
Taraflar ortasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin müddetinde olduğu anlaşıldı. Dava belgesi için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra belge incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 04.09.2002 tarihinde davalı patron nezdinde Almanca öğretmeni olarak çalışmaya başladığını, fiyat alacaklarının ödenmemesi sebebiyle iş akdini haklı nedene dayalı olarak 25.07.2013 tarihinde feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla mesai fiyatı, hafta sonu çalışma fiyatı, zümre başkanlığı fiyat farkı, eğitim öğretim ödeneği ve yabancı lisan tazminatı alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Yanıtının Özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve uzman raporuna nazaran, davacı tarafça ispat olunamadığı gerekçesiyle fazla mesai fiyatı, hafta sonu çalışma fiyatı ve zümre başkanlığı fiyat farkı talepleri reddedilerek, kıdem tazminatı, eğitim öğretim hazırlık ödeneği ve yabancı lisan tazminatı alacakları bakımından; davacı vekilinin mühlet verilmesine karşın usuli süreçleri müddetinde tamamlamadığı açıklanmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar mühleti içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 05.11.2019 tarih, 2016/19997 temel 2019/20198 karar sayılı ilamı ile davalının tüm, davacının başka temyiz itirazları reddedilerek, özetle; davacı tarafından kısmi dava halinde açılan alacak davasında, 05.11.2015 tarihli eksper raporuna karşı itirazda bulunularak uzmandan ek rapor alınması talebinde bulunan davacı vekiline Mahkemece varsa yordamı süreçlerini tamamlaması için 17.02.2016 tarihli duruşmada iki haftalık müddet verilerek duruşma 20.04.2016 tarihine bırakılmıştır. 20.04.2016 tarihinde gerçekleşen son celsede ise davacı vekilinin ek rapor talebini yineleyerek, bu taleplerinin kabul edilmemesi halinde davanın kısmen ıslahı için mühlet verilmesini istemesine rağmen, mahkeme tarafından yöntemi süreçler için müddet verildiği belirtilerek dava dilekçesinde talep edilen fiyatlara nazaran karar verilmiştir. Halbuki, davacı vekilinin 05.11.2015 tarihli rapora karşı itirazları doğrultusunda uzmandan ek rapor alınması istikametindeki talebi hakkında olumlu olumsuz bir karar verilmeksizin, davacı tarafça talep edilmemesine karşın tarzı süreçler bakımından müddet verilmesi, üstelik bu mühletin neye dair verildiğinin de açıklıkla belirtilmemesi ve davacının ıslah için mühlet talebinin gereğinin yerine getirilmemesi isabetsiz olup, davasını ıslah edebilmesi için imkan tanınması gerekir. Her ne kadar bozma sonrası ıslah süreci yapılamamaktaysa da, davacının bozma öncesi ıslah sürecini yapabilmesi mahkemenin kusurlu uygulaması nedeniyle mümkün olamadığından, davacıya bozma sonrası ıslah sürecini yapması için imkan tanınması gerekir. Mahkemece yapılması gereken, davacının ek rapor alınması istikametindeki istemi konusunda bir karar verilerek, davacının talebi gereği ıslah sürecinin yapılabilmesi için gerekli mühletin verilmesi formunda olmalıdır. Aksi tarafta yazılı biçimde verilen karar kusurludur, biçiminde bozma kararı verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulduğu belirtilmek suretiyle yapılan yargılamada davacının ek rapor alınması talebinin reddine karar verilerek, Yargıtay bozma ilamı ve davacı vekilinin beyanları doğrultusunda yeni bir eksperden rapor alınmasına karar verilerek, sonuçta alınan kök ve ek raporlar doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar müddeti içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Dosyadaki yazılara toplanan kanıtlarla kararın dayandığı yasal gerektirici sebeplere nazaran, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
Davacının fazla mesai fiyat alacağına hak kazanıp kazanamadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece bozma öncesi yapılan yargılama karara destek alınan raporda davacının haftalık 45 saati geçen çalışması olmadığı kıymetlendirilerek bu alacak talebinin yerinde olmadığı belirlenmiştir. Bozma sonrası ise şahit beyanlarına nazaran davacının fazla mesai yaptığı kabulüyle hesaplamaya yapılmıştır. Lakin, davalı özel okulda Almanca öğretmenliği yapan davacının fiyatlandırılması ders saati üzerinden gerçekleşmektedir. Davacı, kontratında belirlenen haftalık ders saatinden daha fazla sayıda derse girdiğini sav etmemiş, okulda kaldığı müddetin haftalık 45 saati aştığı argümanıyla fazla mesai fiyatına hak kazandığını argüman etmiştir. Hatta 2008 ile 2013 yılları ortası periyotta branşında zümre lideri olarak görevlendirilmesi sebebiyle ders sayısının azaltıldığını lakin okulda bulunma müddetinin arttığını ileri sürmüştür. Ne var ki, fazla mesai fiyatına hak kazanıldığı savının ispatı konusunda dinletilen davacı şahitlerinden … kendi mesaisinin saat 16:00’ya dek sürdüğünü beyan etmiş olmakla, bu saatten sonra kendisi davalı okul işyerinden ayrıldığından davacının saat kaça dek işyerinde kaldığına ait gözleme dayalı bilgi sahibi değildir. Öteki davacı şahidi … ise kendisi sınıf öğretmeni olup, davacının çalışma saatleri bakımından yeniden direkt görgüye dayalı beyanda bulunmadığı üzere, davacının ne münasebetle ve hangi sıklıkla okulda kaldığına dair açıklamada bulunmaksızın “genellikle” biçiminde somut olmayan sözler kullanmıştır. Bununla birlikte davacının savının tersine …’da bulunan özel okullarda eğitimin tam gün sürmesi nedeniyle öğle 1 saat yemek ortası verilmesi yerleşik bir uygulama olup, davalı okulda aksi istikamette uygulama olduğuna dair bir kanıt de bulunmamaktadır. Belge kapsamına nazaran davacının fazla mesai fiyat talebinin reddi gerektiği anlaşılmakla, yazılı biçimde kabule dair verilen karar kusurlu olup, bozmayı gerektirmiştir.
Davacının Almanca zümre lideri olarak ek fiyat talebine destek bir mukavele ya da işyeri uygulaması bulunmadığının anlaşılmasına nazaran, davacının davalı işyerinden ayrıldıktan sonra çalışmaya başladığı farklı bir okul tarafından kendisine ek fiyat ödendiğine dair sunduğu fiyat bordrosuna dayanılarak hesaplama yapılan rapor doğrultusunda alacağa hükmolunması da isabetli değildir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın üstte yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 10.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
