Şiddetli geçimsizlik yaşayan çift, karşılıklı olarak boşanma davası açtı. Aile Mahkemesi, sadakatsizlikle suçlanan her iki tarafı da eşit kusurlu buldu. Mahkeme; bayanın nafaka ve dtazminat talebini geri çevirdi.
Kararı davalı – karşı davacı bayan istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, erkeğin daha kusurlu olduğuna hükmederek, bayan faydasına bir ölçü nafaka ve tazminat ödenmesine karar verdi. Davacı – karşı davalı koca kararı temyiz edince devreye Yargıtay 2. Hukuk Dairesi girdi. Emsal nitelikteki kararda, bayanın, evli olduğu müddette başyka bir erkeğe bildiri atmasının sadakatsizliği ispatladığı hatırlatıldı. Kararda şöyle denildi: “Dosya kapsamındaki kanıtlardan ve şahit sözlerinden taraflar ortasındaki fiili ayrılığa neden olan olayın davalı-davacı bayanın telefonundan öbür bir erkeğe gönderilen ve bayanın sadakatsizliğini gösteren ileti olduğu sabittir. Davacı-davalı erkeğin de bayanın birleşen boşanma davası öncesinde öbür bir bayanla otel kaydı bulunmaktadır. Şahitlerden davalı-davacı bayanın annesi, tarafların bir yıl nişanlı kaldığını, kızının yaşayacağı ortamı gördüğünü ve aile apartmanında yaşayacağını bilerek evlendiğini beyan etmiştir. Taraflar ortasındaki fiili ayrılığına neden olan olay bayanın telefonundan öteki bir erkeğe gönderilen bildiri olup, bayanın annesinin tabiri ile birlikte değerlendirildiğinde, davacı-davalı erkeğe bölge adliye mahkemesince ‘Manevi olarak bağımsız konut temin etmediği ve aile müdahalesine sesiz kaldığı’ kusurlarının eklenmesi yerinde olmamıştır. Bu sebeple tarafların gerçekleşen öbür kusurlu davranışlarına nazaran boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda eşit kusurlu olduklarının kabulü gerekir. Yanılgılı kıymetlendirme sonucu erkeğin ağır kusurlu olarak kabulü yanlışsız olmamıştır. Boşanma sonucu maddi ve manevi tazminata hükmedilebilmesi için tazminat yükümlüsünün kusurlu, tazminat talep eden eşin ise kusursuz yahut başkasına nazaran daha az kusurlu olması gerekir. Bölge adliye mahkemesince davacı-davalı erkeğin, davalı-davacı bayana göre ağır kusurlu olduğunun kabulü ve bu kusurlu kusur belirlemesine nazaran bayan faydasına maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi isabetsiz olmuş ve bozmayı gerektirmiştir.”