Tasavvufta dünya sevgisi, fazlası zarar olarak değerlendirilen bir konu olmuştur. Dünya sevgisi ile ilgili hadisler bizleri bu konuda oldukça bilgilendirmektedir. Dininin büyükleri bu konuda pek çok söylemde bulunmuştur. Hz. İsa bu konuda dünya peşinde koşan kişiyi deniz suyundan içen bir kimseye benzetmektedir. Kişi bu sudan içtikçe susuzluğu artar, daha fazla içmek ister ve açlığı asla dinmez. Dünyaya kendini kaptırmak ve dünyayı çok sevmek buna örnek olarak gösterilmiştir. Dünyevi işlere kendisini kaptıran kimse ahiretini unutur ve bu okyanusta boğulmaktan kendisini alıkoyamaz şeklinde yorumlar bulunmaktadır. Dünyayı kalıcı bir yer olarak görmekten ziyade, bir imtihan yeri olarak değerlendirmek bizleri daha bilinçli ve ahlaklı kılacaktır.
Dünya Sevgisi Hadis Örnekleri
İbni Şafii Rh.A dünya sevgisiyle alakalı çok ciddi söylemlerde bulunmuştur. Dünyayı ve onu yaratanı bir arada sevdiğini söyleyen kişi yalancıdır şeklindeki söylemi bizlere dünyanın aldatıcı bir imtihan yeri olduğunu anlatır niteliktedir. Burada dünyayı sevmekle anlatılmak istenen, dünyevi zevklere kendisini kaptıran kişilerin yaratanı yeterli ve gerekli ölçüde sevemeyeceği yönündedir. Günümüzde insanlar çağımızın getirdiği üşengeçlik ve benzeri sebeplerle namaz ibadetini bile gerekli şekilde yerine getirememektedir. Geçmişte dini liderlerimiz ve büyüklerimiz ibadetlerini olması gibi yerine getirmek için uykularından, zamanlarından ve kendilerinden feragat etmişlerdir. Fakat teknolojinin gelişmesi ve çağımızda yaşanan büyük değişiklikler bizleri dini sorumluluklarımızdan fazlasıyla uzaklaştırmaktadır. Dünya sevgisi ile ilgili hadisler bizlere bu konuyu gerekli şekilde açıklamaktadır.
İslamiyet ve Dünya Sevgisi
Dinimizce saygı ve sevgi çok önemli ve değerli kavramlardır. Peygamber efendimiz Hz. Muhammed (SAV)’ in sevgiyle alakalı pek çok hadisi bulunmaktadır. İnsanların birbirini sevmesi, iyilik yapması, hediye vermesi ve birbirinin ihtiyaçlarını gözetmesinin çok önemli olduğunu söylemiştir. Hoşgörülü ve sevgiyle yapılan davranışlar her zaman kişiye ve çevresine faydalı davranışlar olmuştur. Dünya’daki nimetleri paylaşmak ve hırsa yenik düşmeden, malını ihtiyaç sahipleriyle paylaşmak, dünyevi işlere kendini körü körüne kaptırmamış dinine bağlı insanların davranışlarıdır. Burada dünyayı seven kişinin dininden uzaklaşacağından kasıt, insanların hırslarına yenik düşmesi ve yasak koyulmasına rağmen haramlara el sürmesi ve kuralları çiğnemesidir. Tasavvufta dünya sevgisi, malını paylaşmak, kardeşini sevmek, insanlara kin ve nefret beslememek ve dünyaya çok bağlı kalmamaktır. Herkes için hayırlı olan ve anlatılmak istenen Dünya sevdasına kendini kaptırmak yerine ahiretini sürekli aklının bir kenarında tutmak, inanan ve hayırlı kimseler için en doğrusu olacaktır.
